W 2003 roku Lifelong Kindergarten Group działająca w ramach MIT Media Lab i prowadzona przez Mitchela Resnicka po raz pierwszy zaprezentowała graficzny język programowania.
Nowy język polegał na układaniu gotowych bloków poleceń w sposób podobny do puzzli w celu przygotowania programu, który następnie zostanie wykonany np. właśnie przez robota. Ten prosty język programowania nazwano Scratch.
Dzięki Scratch tworzenie nawet najbardziej zaawansowanego programu polega na prostym układaniu w odpowiedniej kolejności klocków tak, aby robot na podstawie np. tego co dzieje się dookoła niego potrafił odpowiednio zareagować, np. po wyłączeniu światła włączyć swoje oświetlenie, poruszać się wyłącznie po jasnych kaflach na podłodze lub z wykorzystaniem czujników ultradźwiękowych omijać przeszkody na drodze.
Oczywiście możliwości tak zaprogramowanych robotów są praktycznie nieskończone, a jedynym ograniczeniem jest tu wyobraźnia projektującego, małego człowieka, ewentualnie ilość dostępnych w danym momencie elementów rozbudowy. Jednak producenci ciągle wzajemnie prześcigają się w dostarczaniu coraz to lepszych, łatwiejszych i bardziej kompleksowych rozwiązań.
Jednym z najbardziej znanych i wielokrotnie nagradzanych producentów robotów programowalnych jest Makeblock, który kilka lat temu przedstawił i nieustająco rozwija serię robotów mBot.
Roboty mBot umożliwiają naukę programowania od najwcześniejszych klas szkoły podstawowej w oparciu o najnowszą wersję wspomnianego już wcześniej Scratch’a. Programowanie na zajęciach odbywa się zgodnie z nową podstawą programową, a uczniowie mogą używać aplikacji zarówno na urządzeniach mobilnych (nauczyciel może im np. zadać zadanie domowe i zweryfikować prawidłowość wykonania na kolejnych zajęciach) jak i na komputerach z systemami Windows i Mac OS. To właśnie na komputerach tak naprawdę zaczyna się robić ciekawie.
Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że tak nieoczywiste połączenie jak monitor interaktywny, czy tablica interaktywna i roboty do nauki programowania w szkołach podstawowych Makeblock to idealny zestaw. Nauczyciel może prowadzić lekcje na żywo – programować robota, którego ma przed sobą w taki sposób żeby uczniowie w czasie rzeczywistym widzieli powstawanie programu przygotowywanego przez nauczyciela oraz to co w skutek tego dzieje się z robotem. Nauczyciel może również poprosić któregoś z uczniów o podejście do tablicy i przygotowanie szybkiego programu w oparciu o świeżo zdobytą na lekcji wiedzę. Tego typu interakcja z grupą, zgodnie z wieloma badaniami przynosi najlepsze skutki, czego potwierdzenie nauczyciele z pewnością zobaczą po wynikach każdego ucznia. Dodatkowo dzięki wykorzystaniu dużych powierzchni wyświetlania obrazu jakie dają tablice interaktywne czy monitory interaktywne uczniowie nawet z dalszych ławek mogą zobaczyć film, który zilustruje założenia danego ćwiczenia tak, żeby każdy z uczniów wiedział do czego dąży.
Roboty Makeblock można użyć dodatkowo np. na zajęciach pozalekcyjnych, gdzie uczniowie poznają bardziej zaawansowane języki programowania, które producent zastosował w robotach. Są to Python czy C\C++ w środowisku Arduino IDE. Takie zajęcia są doskonałą okazją do przekazania uczniom dodatkowej wiedzy i natchnienia ich do poszukiwania własnych rozwiązań. Kto wie, może w przyszłości któryś z nich wynajdzie urządzenie chroniące przed szkodliwym wpływem smogu, lub usprawniające procesy w rolnictwie?
Właśnie dlatego, widząc ogrom możliwości jakie dają roboty do nauki programowania jako jedyni w Polsce postanowiliśmy wykorzystać potencjał programu Aktywna Tablica i wraz z zestawami tablic interaktywnych oraz monitorów interaktywnych przekazać każdej szkole, która kupi rozwiązania Promethean przynajmniej kilka robotów edukacyjnych.
Wierzymy, że dla wielu z Państwa będzie to doskonały początek wspólnej przygody z programowaniem, która w atrakcyjny sposób zachęci Waszych uczniów do rozwoju tych umiejętności.
